Του Παύλου Τελίδη,
Σύμφωνα με τα τελευταία νέα, η Ισπανία ετοιμάζεται να δώσει υπηκοότητα σε περίπου 400.000 Βρετανούς πολίτες , σε περίπτωση αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ χωρίς την επίτευξη συμφωνίας.
Η είδηση αυτή δυστυχώς αφήνει τη χώρα μας ... απλό παρατηρητή!
Με αφορμή τις προεκλογικές διαδικασίες των πολιτικών κομμάτων αυτήν την περίοδο, αξίζει κανείς να αναρωτιέται μήπως θα πρέπει οι ελληνικές κυβερνήσεις να αφυπνιστούν και να εκμεταλλευτούν τις νέες ευκαιρίες οι οποίες ανοίγονται, με στόχο τόσο την ανάπτυξη της οικονομίας, όσο και την βελτίωση βιοτικού επιπέδου της χώρας.
Σίγουρα δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός άλλωστε, ότι στην Ισπανία μειώθηκαν θεαματικά οι αφίξεις μεταναστών δια θαλάσσης. Αναμφισβήτητα, αυτό ήταν το αποτέλεσμα πολύμηνων προσπαθειών για «τον έλεγχο της μετανάστευσης». Σε αντίθεση με εμάς που επιλέγουμε να τηρούμε τον "θεσμό της φιλοξενίας" και να ενσωματώνουμε στην κοινωνία πρόσφυγες τρίτων χωρών , με μία μεταναστευτική και προσφυγική πολιτική που εγείρει πολλά ερωτήματα…
Η υπηκοότητα των Βρετανών στην Ισπανία σαφώς και τους προσδίδει το προνόμιο μεταφοράς της επιχειρηματικής τους έδρας. Προνόμιο, το οποίο θα έπρεπε να "εκμεταλλευτεί" η Ελλάδα , εφόσον δίνεται η ευκαιρία προσέγγισης τέτοιων ανθρώπων. Μιλάμε για πολίτες καταρτισμένους σε διάφορους επιστημονικούς τομείς που, αν μη τι άλλο, θα έβαζαν το λιθαράκι τους στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, μέσα από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Περισσότεροι από 3.000.000 Βρετανοί πολίτες, στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων θα μπορούσαν να κρατήσουν ευρωπαϊκή υπηκοότητα, μέσω της Ελλάδας για να έχουν τη δυνατότητα να κινούνται και να εργάζονται σε μία αγορά 300.000.000 ανθρώπων. Και ίσως κάτι αντίστοιχο της Golden Visa που ισχύει για τους μη Ευρωπαίους, θα μπορούσε να δημιουργηθεί και για τους Βρετανούς. Για παράδειγμα, η Business Visa , δηλαδή η μεταφορά μιας επιχειρηματικής έδρας στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την εισαγωγή κάποιων κεφαλαίων , ώστε οι ιδιοκτήτες της να πάρουν την ελληνική υπηκοότητα. Παράγοντας μια τέτοια επιχείρηση προϊόντα και υπηρεσίες στην Ελλάδα θα αποφεύγει τελωνειακούς ελέγχους και άλλα προβλήματα. Το σημαντικότερο όλων θα είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην Ελλάδα.
Αντ' αυτού, παρακολουθούμε καθημερινά να βάζουν "λουκέτο" είτε εταιρείες - κολοσσοί είτε οικογενειακές επιχειρήσεις.
Και κάπου εδώ, διαφαίνεται επιτακτική η ανάγκη να συλλογιστούμε τους λόγους για τους οποίους περίπου μισό εκατομμύριο Έλληνες έχουν φύγει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σαφώς και κάποιοι επιλέγουν με αυτόν τον τρόπο να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Όμως, το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων Ελλήνων καταφεύγει σε άλλες χώρες, καθώς στη χώρα τους δεν υπάρχουν αντίστοιχες θέσεις εργασίας και προοπτικές εξέλιξης.
Αντί λοιπόν να συζητάμε πόσο θα συρρικνωθεί η χώρα μας και ο πληθυσμός των Ελλήνων τα επόμενα χρόνια, ας αναλογιστούμε τρόπους και μεθόδους ώστε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές τουλάχιστον την πατρίδα που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες.
Εν κατακλείδι, καταλήγουμε στο ερώτημα "Ποιος επιλέγει τελικά το μέλλον της Ελλάδας;"
*Ο κ. Παύλος Τελίδης είναι ιδρυτικό μέλος και Περιφερειακός Πρόεδρος του Γερμανοελληνικού Eπιχειρηματικού Συνδέσμου και συντονιστής του γραφείου DHW Αθηνών